Strooiselroof, ik mag mij er graag aan bezondigen. Een woord dat ik leerde van een vriend die in gemeentelijke groenkringen werkt. Het klinkt illegaal en dat schijnt het dan ook te zijn. Hoewel het op de schaal waarop het door mij wordt bedreven redelijk onschuldig genoemd kan worden. Vind ik zelf. Zo af en toe en hier en daar graaf ik eens een zaailing uit van het een of ander, meestal op plekken waar die anders ongetwijfeld ten prooi zou vallen aan de gemeentelijke snoei- en maaibrigades, om er op de tuin een boompje of een struikje uit op te laten groeien. Zo heb ik al een geroofd arboretumpje van verschillende eikjes, zwarte beukjes, tamme kastanjes, lijsterbes, en meidoorn. Daar lijkt nu deze grauwe wilg aan toegevoegd. Tijdens een wandeling nam ik twee stekjes mee, uit de berm, en één ervan staat nu in bloei.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten