Toen ik m kreeg, van een vriendin, de jostabes, had ik er nog nooit van gehoord. Ik kreeg m als een stokje met wat wortels. Voormalige vensterbankvulling. Al twee lentes stond ie als eerste in het blad, van de hele tuin. Vorig jaar had ik er wat bessen van. Lekkere bessen, ook nog. En kijk eens wat een schattige bloemetjes nou toch weer. Op internet lees ik dat het een gecultiveerde struik is. Een complexe kruising tussen zwarte bes, kruisbes en worcesterbes. Van die laatste heb ik ook nog nooit gehoord. De naam is een samenvoeging van de Duitse originelen Johannisbeere und Stachelbeere. Waarom de Worcesterbeere niet mee mag doen weet ik niet. Maar wat zou het allemaal, kijk nou, die bloemetjes.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten