Met de telefoon in de hand kruip en sluip ik door de tuin, op zoek naar beestjes, in de hoop ze een beetje leuk te fotograferen en zo te determineren. Om daarna de meeste namen meteen weer te vergeten, maar goed. Het valt over het algemeen nog niet mee ze fatsoenlijk op de foto te krijgen, want als ik ze zie, zien ze mij ook en maken zich uit de vleugels. Met gezwinde spoed. Liever blo Jan dan do Jan, lijken ze te denken. Zo niet deze bleekgele weekschildkever. Die klimt naar het topje van zijn grasspriet en wuift me vrolijk toe. Hallo! Hier zit ik!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten