Al ik weet niet hoe lang en hoe vaak heb ik het geprobeerd, met het Brandkruid. Niet alleen vanwege de grappige bloemen in etages, of het mooie, zachtgroene blad, maar ook om de vrolijke staketsels die ervan overblijven aan het eind van de herfst, de hele winter door. Feestelijke silhouetten. Zonde om weg te knippen aan het begin van weer de lente, zo leuk. Maar op een of andere manier wil het niet erg. Een paar blaadjes laag bij de grond kunnen er ieder jaar dan nog net vanaf, maar daar blijft het dan ook bij. Dit jaar, ik druk mij voor de zekerheid voorzichtig uit, dit jaar lijkt het dan, geloof ik, te gaan lukken.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten