Twee jaar geleden groef ik met mijn oudste zoon zo'n zwarte cementkuip in, bij wijze van vijver. Van mijn dochter kreeg ik er wat waterplantjes bij. Vorig jaar spotte er ik op mooie dagen eerst één, toen twee en later zelfs drie zonnende kikkertjes omheen. Tot mijn innig geluk. Vandaag zag ik er eentje voor mijn voeten wegspringen. Een piepkleintje. Ze zijn er nog.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten